مدل تجارت به تجارت (به انگلیسی: Business-to-business (B2B)) اشاره به کسب و کاری می‌کند که طرف معامله در آن یک کسب و کار دیگر است. معمولاً به صورت زیر اتفاق می‌افتد.

یک کسب و کار برای فرایند تولید خود نیاز به خرید منابع دارد مانند: یک کارخانه تولید غذا که نمک خود را می‌خرد.
یک کسب و کار به دلایل عملیاتی (مثلاً یک تولیدکننده مواد غذایی برای حسابرسی امور مالی خود) نیاز به استفاده از خدمات کسب و کار دیگری دارد.
یک کسب و کار که کارش ارائه کالاها و خدمات تولید شده توسط دیگر کسب و کارهاست (مانند یک خرده فروش که محصول نهایی را از تولیدکننده مواد غذایی خریداری می‌کند).
مدل تجاری بنگاه به بنگاه اغلب در برابر مدل (B2C) (تجارت به مصرف‌کننده) قرار دارد. در تجارت بنگاه به بنگاه اغلب دو طرف داد و ستد از قدرت مذاکره قابل مقایسه‌ای با هم برخوردارند و اگر هم نباشند، هر یک از طرفین معمولاً دارای پرسنل حرفه‌ای و مشاور حقوقی در مذاکره در بیان و پیگیری شرایط خود می‌شود، در حالی که در B2C این روابط تا اندازه بسیار بیشتری با معیارهای اقتصادی توأم با عدم تقارن اطلاعاتی شکل می‌گیرد.

به‌طور کلی حجم معاملات تجارت به تجارت بیشتر از حجم معاملات B2C است. دلیل اصلی این است که به‌طور معمول در یک زنجیره تأمین تراکنش‌های بنگاه به بنگاه خیلی بیشتر مواد خام یا اجزای تشکیل دهنده محصول مورد معامله قرار می‌گیرد، ولی یک تراکنش B2C فقط برای فروش محصول نهایی انجام می‌شود. برای مثال: یک کارخانه تولید اتومبیل خیلی معامله بنگاه به بنگاه ایجاد می‌کند مثلاً خرید تایرها و شیشه‌های جلوی اتومبیل و انواع شلنگ‌های لاستیکی برای خودرو ولی فقط محصول نهایی تولید شده برای فروش به مشتری یک معامله B2C انجام می‌شود.

بازار تجارت بنگاه به بنگاه را می‌توانیم با توجه به تعداد خریداران و فروشندگانی که در بازار فعالیت می‌کنند به سه دسته کلی زیر تقسیم‌بندی کنیم که هر کدام می‌توانند به عنوان یک راهکار بازاریابی برای بنگاه‌های اقتصادی در نظر گرفته بشوند:

۱-تجارت بنگاه به بنگاه بر مبنای فروشندگان ((Seller oriented: تعداد بسیار زیادی فروشنده با تعداد محدودی خریدار در ارتباط هستند.
۲-تجارت بنگاه به بنگاه بر مبنای خریداران (Buyer Oriented): تعداد بسیار زیادی خریدار با تعداد محدودی فروشنده در ارتباط هستند.
۳-تجارت بنگاه به بنگاه بر مبنای خریداران و فروشندگان (Intermediary-oriented): تعداد بسیار زیادی خریدار با تعداد بسیار زیادی فروشنده در ارتباط هستند.
باید توجه کرد به این مسئله که مصرف‌کنندگان اصلی، محصولات را نه تنها با توجه به قیمت انتخاب می‌کنند بلکه مواردی از قبیل محبوبیت محصولات، وضعیت و دیگر محرک‌های احساسی را نیز در نظر می‌گیرند، در حالی که برای خریداران بنگاه به بنگاه تنها قیمت و سود بالقوه محصول اهمیت دارد. در بازاریابی بنگاه به بنگاه تجار و صاحبان کسب و کار مجبور به شناخت مشتریان و واسطه‌های آن‌ها می‌باشند.

در اساس تجارت بنگاه به بنگاه هرآنچه که بتواند امورات خرید و فروش را سرعت و سهولت بیشتری ببخشد از قبیل شرکا و خدمات مرتبط با تجارت همچون تأمین کنندگان، خریداران، حمل و نقل دریایی محصولات، logestic (پشتیبانی)، سرویس‌های بازرسی، کاربری‌های نرم‌افزار و غیره در مکان واحدی جمع می‌شوند. یافتن راه‌های جدید برای ترویج روابط از طریق رسانه‌های اجتماعی در حال حاضر یک موضوع داغ در جهان و بازاریابی بنگاه به بنگاه است. شبکه‌های اجتماعی راه جدیدی را برای مکالمات و ارتباطات بین کسب وکارها ایجاد کرده‌اند.

بررسی‌ها نشان داد که احتمال خرید شرکت‌ها از طریق رسانه‌های اجتماعی بسیار زیاد است نسبت به سال‌های گذشته. شرکت‌های بنگاه به بنگاه حرفه‌ای و فرصت طلب راه‌های ابتکاری ای برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی به نفع خود یافته‌اند.

در این مدل تجارت (بنگاه به بنگاه) خرده فروشی اهمیت و جایگاهی ندارد و خریداران به دنبال خرید عمده محصولات با سود و قیمت خوب هستند، زیرا خرده فروشی خالی از ریسک نیست و خریداران تمایلی برای خرید هرنوع جنسی را از اینترنت ندارند.